Yin als sleutel na traumatische stress
Trauma, we kennen het allemaal; groot of klein. Trauma kan een resultaat zijn van -soms onbewuste- overweldigende, heftige, fysieke, psychische en/of emotionele ervaringen. Ons menselijk systeem is zo geprogrammeerd om automatisch op bedreigingen te reageren. In het Engels ook wel de Flight, Fight Freeze or Fawn. Tijdens de meeste overlevingsreacties ontladen we de opgebouwde spanning. Toch kan er een deel van de energie achterblijven en zet dit vast in ons lichaam. We ontwikkelen vaak een overlevingsstrategie die ons in staat stelt om door te leven, maar dragen die psychische wond altijd met ons mee. Vaak diep weggestopt in ons onderbewustzijn, die op elk willekeurig moment getriggerd kan worden. Dit is vaak het meest sluipende en blijvende effect na trauma; de voortdurende ervaring te worden lamgeslagen door ondraaglijk fysieke gewaarwordingen. In plaats van bondgenoot, wordt jouw lichaam je vijand.
Jouw lijf weet, wat je hoofd vergeet…..
Vanuit de psychotherapie wordt er meestal in gegaan op hetgeen er in het verleden is gebeurd.
Oproepen en opnieuw beleven van trauma gerelateerde gevoelens. Maar het probleem zit vaak al niet
meer in jouw gedachten, maar de innerlijke gewaarwordingen. Iets wat mis
schien wel het moeilijkste is, het om moeten gaan met de triggers die zich binnen in jou schuilhouden. Je lichaam blijft reageren alsof het nog steeds in gevaar verkeerd. Interne triggers die jouw gedachten doen laten veranderen in een soort van mijnenveld. Het niet meer veilig voelen in je eigen lichaam, het niet meer durven voelen wat je voelt en een lichaam dat gaat voelen als jouw grootste vijand. Een vijand die in eerste instantie van buiten kwam, maar langzaam is veranderd in een innerlijke kwelgeest. De enige manier om hier mee te dealen lijkt dan vaak om je geest uit te schakelen. Jezelf letterlijk af te snijden van alle gewaarwordingen om jou heen.
Totdat je het besluit neemt niet langer te willen overleven, maar LEVEN.
Jaren probeerde ik mij te verzetten en de binnenwereld van mijn lichaam te negeren.
De ondragelijke binnenwereld verdoofde ik door te stoppen met eten.
Langzaam leek ik weer wat controle te krijgen, of althans zo leek het.
Het voelde als verlichting. Het was een manier om mij fysiek te beschermen tegen de signalen
van gevaar en zo verzette ik mijzelf tegen de lichamelijke sensaties die ik op dat moment niet aan kon. Het niet meer voelen, leek voor mij dé oplossing. Na vele therapieën, wist ik dat er iets anders diende te gebeuren. Waar ik cognitief het nodige had “verwerkt” reageerde mijn lichaam nog altijd alsof het in gevaar fungeerde.
“Om te kunnen beginnen met de verwerking van een trauma dien je verbinding te maken met jezelf, alsook je lichaam”
En toen kwam YIN….
Ik kon allerlei redenen bedenken waarom het niet zou helpen of niet goed voor mij zou zijn. Alleen het idee jaagde al angststuipen op mijn lijf. Echter wist ik diep van binnen wel, dat dit een bron van genezing voor mij zou kunnen zijn. Maar de angst, de angst was zo groot dat ik het uit de weg bleef gaan. “Naar binnen kijken, luisteren naar dat wat mijn lichaam mij vertelt, terwijl die overlevingsstrategie mij juist heeft doen geloven om daar zo ver mogelijk bij weg te blijven en vooral niet stil te gaan staan…”
Trauma zit in jouw lichaam, het voelt als een overbelast systeem.
Wanneer je weet dat bindweefsel, -het verbindende weefsel in ons lijf - voor 99,7% uit water bestaat, en dat nare en vervelende gebeurtenissen zich nestelen in dat water, zul je begrijpen dat bindweefsel na trauma verhard en het de energiestroom van het water belemmerd. Cognitief kun je misschien wel het een en ander hebben verwerkt, maar jouw lichaam blijft in “frozen” toestand wanneer het niet de aandacht krijgt die het verdient. YIN nodigt jou uit om die harde bevroren stukken aan te kijken. Door langdurig rek te geven op bindweefsel en met aandacht te aanschouwen en te omarmen wat er op dat moment speelt, kunnen bevroren herinneringen smelten en krijgt het water, -de energie- weer de ruimte om te stromen.
YIN heeft mij weer in contact gebracht met mijn lichaam. Waar ik jaren het gevoel had dat lichaam en geest volledig van elkaar afgesneden waren, bracht YIN weer de verbinding terug. Oude, diepe stukken kon ik aankijken, waardoor de energie weer kon gaan stromen en ik langzaam weer het gevoel kreeg met beide benen op de grond te staan. YIN, iets wat na mijn idee niet vergeten kan worden binnen een behandeling van trauma. Weer in contact komen met jezelf, met je lijf, om zo weer opnieuw een positieve relatie met jouw lichaam op te bouwen. En langzaam te voelen dat jouw lichaam niet je vijand is, maar een vriend die jou iets wil vertellen.
Benieuwd wat ik vanuit mijn eigen ervaring voor jou kan betekenen? Neem gerust contact met mij op.
Ik ben er, ook voor jou!
Liefs Anouk